《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
但，它同时有着不能深究的故事逻辑，略微混乱的故事线，以及表面且杂糅的故事议题。
有时真的是，大部分人就是真理吗，学生民众很多人被利用情感而煽动
“让提出问题的人沉默的政治，给讨论的人戴上手铐的政治。但无论你如何试图让他们闭嘴，无论你把他们关进哪座监狱，都会有人提出问题，而且必须有人回答。因为这个国家不是任何人的私有财产，这是我们的国家，我们的！”
仿佛彼只需吼一些我们所不能言的口号，
震撼人心的神作！印度电影太牛逼，《杰伊·比姆》是我去年观影TOP1，这部《宿敌》很有可能就成为今年观影TOP1了。
甚至无须作鞭辟入里的有力剖析表达，
印度的电影风格自成一派，如果它没有那么多不必要的歌舞，它还是一部非常犀利的片子
我对印度电影一直不关注，之前很讨厌那种运动励志片。但是他们没有严苛的审查。题材很丰富。可以说不同的内容。这样也有助于创作者的创新和故事的饱满。
可是为什么媒体噤若寒蝉呢，电视上根本不见踪影呢。小学的数学还没忘记，14比13还多1，可是真相呢，真相呢？
事件不断的反转，从一重社会现象发展到更高一重，一重又一重，抨击着现实。
一个国家的尊严等同于它给女性的尊严。
我就像羡慕韩国部分类型电影一样羡慕着印度电影 因为电影里可以有很多百姓想说却不敢说不能说的真话
如果能去掉乱七八糟的BGM和煽情戏份，会更好。
目前来说，今年最好的电影来自印度、有创造自由的国家值得尊重，能把问题摆上台面拍成电影推动的是整个社会的进步！最后不得不说，年轻人失去血性是最大的悲哀。这条路有尽头吗，我们都像这个世界的傀儡—歌词的绝望，希望也孕育而生…
众人更多是对罗列议题的自我脑补感动。
女性安全、种姓问题、民粹暴力，该片虽然看似自揭伤疤，但是主角们仍是些高种姓，敢想敢拍的前提还是高种姓掌握话语权
题材不错，反转还行，剪辑和节奏不太行，少用点升格就好了。
或许真诚用心了，但是内容和手法都落后于时代。
对我个人来言，是继18年《我不是药神》后看过最好的电影，没有之一，160分钟的片长，几度反转。电影拍到这个份上，我甚至想不出用什么词语来形容他了。中国人会不由自主的联想到最近的唐山事件，强烈推荐。
印度的电影行业真的走在很前面，反转很可以，几分钟剧情完全扭转颠倒，法庭部分精彩，有被代入到啥也不知道跟着瞎愤怒的民众中去。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
