《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
故事是好故事，但是这个印度中年大叔男主角太让人出戏了。他也太不象大学生了，也不像一个运动员，更不像橄榄球运动员。
开了金手指的瞎子,全程无敌关键还一点都不爽
前半部剧情有些不连贯。不过后半段确实很感人…作为一个真的热爱某种运动的人我是能感同身受的。
已经完全没了第一部那种新颖的感觉，主旨偏离主题，就是无脑R级片了
"Life is not about what you can achieve. It's about what you can become."
我太爱体育电影了，心中有梦想，又有支持的另一半，幸福。
有些人的剧本就是牛逼坏了。前半段像在看chuck，后半段像draft day。
惊悚指数下降不少，主角也没有第一部彪悍，多了一些人性光环
不要杀约翰维克的狗，不要惹连姆尼森的女儿，不要杀杰森斯坦森的儿子，现在动作片定律又多了一条：不要闯退伍瞎眼老兵的房子。第二部彻底沦为了普通的复仇动作片，剧情简单到一句话就能概括，也没有了第一部心提到嗓子眼的紧张氛围，不过节奏很快，一些小bug可以忽略不计，比如小孩的心脏移植给大人好像不能存活吧。
从小屋转换到制毒工厂，从不要呼吸的紧迫感到功夫片，没内味了，第一部的压迫感荡然无存，建议改名第一滴血6老兵的愤怒。嘴巴被胶水封住，第一反应不是用刀把胶水戳开，而是在脸上捅个洞呼吸？？？5秒之后，又用刀划开了嘴上的胶水？？？我都看呆了。这是在侮辱谁的智商，光看到这里我都看不下去了…
前半段视听氛围很好
怎么感觉大家都在学John Wick，上一部的强奸犯老汉也摇身一变成了正义复仇者😓已经不能算恐怖片了，犯罪惊悚片吧。小女孩很勇，居然能当机立断砍掉了老阿姨的手，还在最后关头救了老汉一把，可能是恐怖片里最勇敢的小女孩吧？
这老头也太惨了吧？第一季已经很惨了，第二季还要碰到毒贩千里追踪女儿，小女孩演技还行，最后说她叫菲利克斯的悖论性挺有意思的。
的确是值得大书特书的人生，库尔特选择的球衣号码13也挺特别，所以可以从大学一直带到大联盟。除了传奇的人生，更是难得的自信，天生的超级巨星，在重压之下仍然能够发挥出水平
不要杀约翰维克的狗，不要惹连姆尼森的女儿，不要杀杰森斯坦森的儿子，现在动作片定律又多了一条：不要闯退伍瞎眼老兵的房子。第二部彻底沦为了普通的复仇动作片，剧情简单到一句话就能概括，也没有了第一部心提到嗓子眼的紧张氛围，不过节奏很快，一些小bug可以忽略不计，比如小孩的心脏移植给大人好像不能存活吧。
这样的电影总会有那些个瞬间让人动容，比如那几个最终的“荣耀时刻”，比如在最脆弱的时候来自家人的支撑。一开始就知道是大圆满的结局，所以整个片子相对平淡的推进让人觉得差那么一口气，似乎这是一个天才注定成功的结束，也确实，在职业体育界（所有领域），成功就是天才的专属；不成功，是天才自己“不想成功”。这个片子相较于过去的其他同类，太过平淡了
剧情一般般。
恐怖片谈不上了，但作为犯罪惊悚片，尤其是满足暴力血腥这一块还是不错的（我其实印象最深的是小女孩拿刀切她妈胳膊那块...怂人以为砍手铐，狠人直接砍胳膊..
还行。有个笑点是狗狗临时成为了导盲犬🦮，就挺秃然的……
第一集的单纯紧张刺激全无 强行续命感满满 in新宿toho
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
