《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
没啥意思，宋康昊怎么就凭借这个拿了戛纳影帝了呢，还不如寄生虫里的演技让人印象深，也是矮子里拔将军。
是枝裕和最惯常的在生活的残酷中找感情的温暖。但无论如何，人贩子是不值得同情和怜悯的。6
慢速家庭剧、东方公路片。日本导演的故事并非水土不服，而是韩式父权的凝聚欠缺核心。
#2022 München Filmfest
宋康昊和姜栋元表演不错，人设完整。裴斗娜表演不错，人设有缺失。李知恩人设不错，但表演怎么都感觉在戏外不走心。李珠英可爱，但人设不完整显得不搭调。影片烂尾，结尾的温情让人虚空。这个故事最后应该是悲剧，才更符合主题表达。结尾让宋康昊哪怕死于意外都会加分，为救抓捕他的李珠英而死，这样李珠英也不致于是工具人了。影片后面三分之二以1.25倍速飘过，更爱《小偷家族》。6.8/1.94万 短评8719条 %38/49/13 【IMDb7.3/1500 全球票房1354.29万美元】
把梨泰院看了数遍的是枝裕和hhh 依然是小偷家族那个味儿
散装家庭，本来就是硬凑。《小偷家族》是先拍成了一个家庭，大家都信了，再拆了给你看。所以残酷感挥之不去。而《掮客》硬凑感就比较强了。男二没有什么表现力啊，男二和女主，更是毫无化学反应，女主对婴儿，我也看不出纠结复杂的感情。感情都没到那份上，说“谢谢你出生”多少就有点扯了。还有就是，怎么开始上航拍了，俯瞰众生嘛这是，还是情绪起不来，就硬起。总体而言，我还是吃是枝裕和这一套，至少洗车那场戏，以及之后的互告真名，写出了水平。还是老实在日本拍片吧！
是文艺类型片。
最不合理的地方是宋康昊的角色最后杀人。。。有点无语，感觉完全没必要。
宋康昊的表演在他自己的作品里好像算不上出彩，甚至没留下记忆点。
中规中矩，有是枝裕和的影子但是嫁接在韩国土地上有些水土不服。
情感丰富、意味深远 浮光掠影中捕捉到了生命、家庭以及生存的意义
作为个人第一部是枝其实没有感觉很平庸，只是将一个灰色地带的温情童话原原本本展现在观众面前，适当而自然的煽情，就如涓涓细流一般 没有犀利的抨击也没有深刻的反思，提醒着我是枝补完计划是时候该提上日程了。宋影帝驾驭这样的角色简直轻轻松松正常发挥啊
是枝拍韓片沒有水土不服，主題依然延續他一直以來探討的「生育」問題，可惜還是缺乏了對韓國社會的觀察，在他導演作中並不算上乘，但看完後又確實會被是枝的溫柔所感動，他永遠都能細膩地刻畫底層小人物的溫情，這也許就是我們愛是枝的原因。
每个角色都丰满而真实，有趣而温馨，鲜活而不失艺术化！结尾很不够韩国的黑化，总体比较主旋律，但是又折中了观众心心念的一些期盼！比如我就非常希望这个孩子能让最后一对夫妻收养……或者他们组成一个奇怪的家庭……
5.全篇克制略带压抑，没想到开放式结局异常温暖
1.第一幕故事情节过于平淡，节奏偏慢，给观众情绪上的起伏不大
是枝裕和最惯常的在生活的残酷中找感情的温暖。但无论如何，人贩子是不值得同情和怜悯的。6
两星半。人物关系的骨架和《小偷家族》如出一辙，叙事节奏同样相当舒缓，但效果却大打折扣。究其原因，倒不是换了韩国的表达语境，而是是枝裕和擅长的细节中寻求变奏，在剧本层面更多只是展示问题，并没有太多情和理的细腻探索。渐渐地，舒缓沦为了失焦。动人之处依旧存在，却很是松散。裴斗娜和宋康昊对于表演的控制，相较他人明显高出一个段位，尤其在电影节语境中，宋康昊角色的人物设定对于评委来说，是很有记忆点的。
是没人没故事可讲了吗？非得又讲小偷又讲人贩子的，说白了，不也是一种算计和偷懒吗？
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
